ซีวีดี (การสะสมไอของสารเคมี) เพชรถูกสร้างขึ้นในสภาพแวดล้อมของห้องปฏิบัติการ และโดยปกติแล้วสีของเพชรจะถูกควบคุมในระหว่างกระบวนการเติบโต. เพชร CVD ส่วนใหญ่จะมีสีเกือบไม่มีสีหรือออกเหลือง, คล้ายกับเพชรแบบดั้งเดิมที่พบในธรรมชาติ. อย่างไรก็ตาม, ตามทฤษฎีแล้ว เป็นไปได้ที่จะเพิ่มสีในระหว่างกระบวนการเจริญเติบโต, แต่นี่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา.
สำหรับผู้ผลิตบางรายมีความสามารถในการปรับแต่งสภาวะการเติบโตเพื่อผลิตเพชรให้มีสีที่ต้องการได้. ความพร้อมของสี เพชรซีวีดี อาจมีจำกัดเมื่อเทียบกับเพชรไร้สีหรือไม่มีสีแบบดั้งเดิม.
การระบายสีเพชรมีหลายวิธีหลักๆ:
วิธีการปรับสีเพชรแบบดั้งเดิมให้เหมาะสม: วิธีการรักษาแบบโบราณคือการทาสารสีน้ำเงินบางๆ ที่มีดัชนีการหักเหของแสงสูงบนพื้นผิวของเพชร, ซึ่งสามารถปรับปรุงสีของเพชรไร้สีได้โดย 1-2 ระดับ. บางคนถึงกับทาเล็บไม่มีสีโดยตรง.
HPHT วิธีแรงดันสูงที่อุณหภูมิสูง: เพชรจะถูกอบอ่อนภายใต้สภาวะที่มีอุณหภูมิสูงและความดันสูงเพื่อซ่อมแซมสีเหลืองน้ำตาล, สีแทน, และข้อบกพร่องคริสตัลเพชร IIa ชนิดสีน้ำตาล, ทำให้เพชรซีดจางกลายเป็นเพชรสีสูง; หรือวิธีนี้ก็ใช้เปลี่ยนเพชรไร้สีให้กลายเป็นภาพได้ "เพชรสี", เช่นเพชรสีชมพู, เพชรสีฟ้า, เพชรสีเขียว, เพชรสีเหลืองหรือสีน้ำเงิน, ฯลฯ.
วิธีการเคลือบเพชรไร้สี: การเคลือบ CVD เป็นเทคโนโลยีใหม่ในการปรับสีของเพชรให้เหมาะสม. โดยทั่วไป, เม็ดมะยมเพชรเจียระไนชนิด Ia เคลือบด้วยชั้นสีฟ้าสังเคราะห์ที่มีความหนาหลายสิบไมครอนโดยใช้การสะสมไอสารเคมี. ฟิล์มเพชรเลียนแบบเพชรสีน้ำเงินธรรมชาติ; การบำบัดสีนี้สามารถระบุได้ในห้องปฏิบัติการมืออาชีพเท่านั้น.
วิธีการเปลี่ยนสีของรังสี: การเปลี่ยนสีของรังสีใช้การฉายรังสีเพื่อเปลี่ยนสีของหิน, ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นการเปลี่ยนสีแบบถาวรเลยทีเดียว. การฉายรังสีสามารถสร้างจุดศูนย์กลางสีที่แตกต่างกันได้, จึงทำให้สีของเพชรเปลี่ยนไป. เพชรที่ผ่านการฉายรังสีสามารถปรากฏได้เกือบทุกสี, เช่นเพชรสีน้ำเงินและสีเขียว. อย่างไรก็ตาม, วิธีการเปลี่ยนสีด้วยรังสีนี้เหมาะสำหรับเพชรสีที่มีสีไม่ดีเท่านั้น. สำหรับเพชรที่มีเกรดสี K ขึ้นไป, ไม่สามารถใช้วิธีนี้เพื่อปรับปรุงเกรดสีได้.